Zwemmen met Meike

Vele viervoeters op het strand

Afgelopen maanden waren ze er weer, die dagen van boven de 30 graden. En dan is er niets lekkerder, althans dat vind ik, dan naar het strand gaan. En dan wel een “honden minnend strand”. Lekker naar de zee, een beetje chillen, genieten van de zon in het zand en af en toe lekker zwemmen. Mijn persoonlijke voorkeur, en die van vele, is Parnassia op de kop van Bloemendaal. Een goede combinatie van een leuke strandtent, een fijn strand en vaak goede parkeer gelegenheid. Ik durf het bijna niet hardop te zeggen, maar het is mijn mening dat de ontspannen en gezellige sfeer die daar op het strand aanwezig is, komt door het bij elkaar komen van vele viervoeters en mensen die honden leuk vinden.  

Mooi of slecht weer, het strand is altijd goed!

Cato is echt de snelste

Onze honden vinden het strand altijd fun of het nu mooi of slecht weer is. Als we door de slagboom bij de duinen gaan weten ze het al, dan staan ze zich te verdringen in de achterbak. Als de klep open gaat dan rennen ze een vreugderondje op de parkeerplaats, om zich volledig te focussen op “de bal” en de werpstok die ik in mijn hand heb. Ze zijn allebei gek op de bal. Cato is, helaas voor Meike, de snelste en pakt de bal het vaakst maar dat mag de pret niet drukken. 

Meike gaat er, ondanks haar zwakke orthopedische gestel, vrolijk achteraan. En als ze de bal eens per ongeluk heeft is ze de koningin van het strand. Van slenteren gaat ze parmantig paraderen en laat ze de bal niet meer los, tot grote frustratie van Catootje. Soms denk ik 'waar is de bal nou' en dan kijk ik achter die gordijnen van lippen en constateer dat de bal dan nog steeds in haar mond zit. Gedwee laat ze hem dan uit haar mond vallen en kijkt met weemoed naar de bal omdat ze weet dat Cato deze bij de volgende worp weer als eerste zal gaan ophalen. 

Meike helemaal in haar element

Eén moment dat Meike de baas is

Er is echter één moment waarop Meike Cato de baas is, en dat is met het apporteren van de bal uit het water. Cato durft niet door de golven, wel in het water maar niet door de branding. In zoet water zwemt ze hele einden en is nergens bang voor maar die branding van de zee, die roept echt een diepgewortelde angst op. En daar profiteert Meike volop van. Als ze parmantig kon zwemmen dan deed ze dat. Ze gaat vol de golven in en door de branding de volle zee op en dan haalt ze snel de bal om die vervolgens op het strand terug gekomen netjes te bewaren in haar kamertje achter die zwart wit gespikkelde gordijntjes. 

Dat Meike de branding kan trotseren geeft haar nog een privilege. Ze kan, en dat doet ze graag, mee gaan zwemmen. Net als ik mag ze graag een half uurtje “baantjes trekken”. Een term die nog stamt uit de tijd dat ik elke dag in het zwembad lag om aan mijn conditie te werken (lang geleden hoor). Meike is een echte zwemmer. Een beetje zoals de beelden op YouTube als je als zoektermen “landseer” en “rescue” intypt. Het liefst zwemt ze zo dicht mogelijk bij je. Wat op zich geen aanrader is want ze maakt grote slagen met haar poten en zonder enig kwaad te willen doen is er wel eens wat persoonlijk contact. Je moet dus zorgen dat je sneller zwemt dan Meike en als laatste een noodscenario een bal gooien als ze sneller is. De liefde voor de bal is groter dan die voor jou als baas, en dat geeft je weer een kleine zwemvoorsprong. Anders kom je het water uit vol met grote rode striemen van haar lieftallige nagels. 

Cato vindt het maar niets, die branding

Cato, volledig in de stress op de kant, weet ondertussen van gekkigheid niet wat ze moet doen. Ze wil het water wel in maar hoe zeer ze zich dan ook over haar angst probeert heen te zetten het lukt haar niet. En uit volledige frustratie gaat ze zo hard als haar benen haar kunnen dragen naar de handdoeken verder op het strand. Alwaar ze gealarmeerd fier voor zich uit zit te kijken, ze bewaakt de spullen en wacht tot op het moment dat je je weg terug baant naar het strand. Als je net door de golven komt het strand op loopt dan komt ze als een dolle dries naar je toe rennen en toont ze hoe blij ze is je weer te zien. En Meike krijgt een paar snauwen.. Uiteindelijk is er op het land maar één de baas en dat is Cato.