Troonswisseling

Een paar jaar geleden werden we in februari verrast door onze toenmalige Koningin. In een op alle zenders uitgezonden extra nieuwsuitzending kondigde ze aan dat ze afstand zou doen van de “Troon”.  En zoals vastgelegd in wet zou Prins Willem Alexander haar gaan opvolgen. We kregen in Nederland een nieuwe koning.

Ook in huize Maarschalkerweerd heeft een tijd terug een troonswisseling plaats gevonden. Koningin Meike is op brute wijze onttroond en haar positie is overgenomen door prinses Cato de eerste, nu koningin Cato. De wijze waarop deze wisseling van de macht plaats vond had niets weg van het uiterst harmonieuze verloop van de troonswisseling in Nederland.

Het was al lange tijd duidelijk dat er een wisseling van de macht op komst was. Meike was de laatste tijd, mede door haar langdurige elleboogblessure, niet meer de snelste. Zoals dat dan gaat in de opportunistische hondenwereld, zag Cato haar kans. Heel langzaam veroverde ze terrein. Het begon met het balspel, Cato was nu sneller dan Meike en dat liet ze dan ook zien. Nu liep zij triomfantelijk een ereronde met de bal in haar bek, terwijl Meike lijdzaam toekeek.

links: Cato                                      rechts: Meike

Tijdens het wandelen waren er momenten waarop de prinses even liet merken dat ze zich niet neerlegde bij de hegemonie van Koningin Meike. Ik zag dat Cato in het spel met Meike haar steeds weer als laatste pakte in de “broek” van haar zwakkere rechter achterbeen. Daardoor raakte Meike dan uit balans en Cato was altijd sneller weg dan dat Meike kon reageren. De staart werd tijdens dit spel zeer hoog gedragen, een niet ras specifieke dracht van de staart zal ik maar zeggen. Tijdens de Landseer wandeling werd het wel eens “een blije dracht” genoemd. Ik kan het niet anders als zien als een teken van dominantie.

Ook in huis moest Meike regelmatig het onderspit delven tijdens het spel, zeker trekspelletjes met de flos werden bijna altijd gewonnen door Cato. Dit was mede te danken aan de ontwikkeling van de fysiek van Cato, die steeds meer atletisch ontwikkelde.  Ondanks de wat langere vacht is elke spiergroep te zien. Haar schouders en heupen zijn één bonk spieren.

Van de ene op de andere dag kwam er een andere dimensie in de machtsstrijd. Meike werd nu met enige regelmaat door Cato aangepakt. En dat was niet een gezellig theekransje maar puur geweld. Cato ging de confrontatie aan. Meike leek zich daar in eerste instantie niet bij neer te willen leggen en gaf repliek. Beide fronten leden verliezen.  De èèn een gat in een lip, de ander in een oor en ook in de flank trof ik bijtwonden aan. Helaas voor Meike waren haar verliezen in deze oorlog groter dan die bij Cato. En eigenlijk kunnen we stellen dat Meike nu koningin af is. Ze mag niet meer bij ons in de buurt komen, zelfs als we haar roepen dan zie je aan haar houding dat ze niet langs Cato durft.

Het is voor ons allemaal nog wel wat onwennig dat Meike niet meer de baas is. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de wijze waarop ons vorstenhuis zijn troonsopvolging arrangeert, maar in de honden wereld gaat dat nu eenmaal anders. De alpha bitch is de baas en als je je daar niet bij wil neerleggen dan moet je dat bezuren.

Meike na injectie van de stamcellen

Zaterdagochtend laat ik de honden uit en loop terug via de garage. Daar zijn diverse klusjes mannen aan het werk en ik raak aan de praat met een van hen. De honden lopen alvast door naar de achterdeur van het huis omdat ze weten dat hen daar een heerlijke maaltijd te wachten staat.  Op het moment dat ik naar het huis loop staan de dames al te smikkelen. Ze zijn naar binnen gelaten door Fons, één van de klusjesmannen die bijna wekelijks  bij ons in huis aan het klussen is. Fons weet mij te melden dat hij het opvallend vindt dat Meike zoveel soepeler de trap op sprong naar het huis. Veel beter dan de afgelopen tijd meldt hij. Dit is voor mij een van de eerste wat objectievere waarnemingen dat mijn hond nu twee weken na injectie van de stamcellen beter gaat functioneren.

Tussen u en mij gedacht en gezwegen, ik vond zelf ook al dat ze beter functioneerde. Maar mijn wetenschappelijke scepsis weerhield mij dit hardop uit te spreken. Het was mij ook al opgevallen dat ze beter liep, zeker nog niet de oude maar wel beter. De rechter achterpoot werd tijdens het lopen niet goed belast en als ze op asfalt liep dan hoorde ik de rechter achterpoot met de nagels over de grond gaan. Dit sleepje is er nog wel maar echt minder lang en soms hoor ik het helemaal niet meer. Ze belast haar been meer maar heeft nog wel die "kwink" waarbij ze het been naar buiten draait tijdens de standsfase van het achterbeen. Maar ook deze kwink is niet meer zo evident en soms lijkt ze normaal te lopen.

Meike

Nu we drie weken verder zijn durf ik toch met zekerheid te stellen dat er een positief effect uitgaat van de stamcellen. Het kan onmogelijk zijn dat er al nieuw kraakbeen is ontwikkeld maar er gebeurt toch echt iets dat tot gevolg heeft dat ze beter functioneert. Niet alleen is de kreupelheid minder maar het valt ook op dat ze vrolijker en ondernemender is. De "flos" waar ze vroeger echt dol op was had ze al ruim een jaar niet meer in de bek gehad. Nu staat ze ineens met dat stinkende ding in haar bek en is ze haar jongere vriendin aan het uitdagen. En dan gaat ze er ook volledig voor. 
Meike was twee jaar geleden de alfa teef van ons roedel, maar al snel werd deze rol opgeëist door haar jongere en vitalere vriendin Cato. Dit ging niet zonder slag of stoot maar was onvermijdelijk. Meike haar orthopedisch disfunctioneren maakte dat ze echt niet meer de rol van "the bitch" kon waarmaken. Maar nu die stamcellen er drie weken in zitten herken ik weer iets van de Meike van een aantal jaar geleden. En ik maak me sterk dat als ze zich goed genoeg voelt dat we nog een zware periode tegemoet gaan. Opportunistisch als Meike is zal ze proberen haar positie terug te veroveren.

Cato (links) en Meike liggen heerlijk te slapen in kantoor

Volgens de producent van de stamcellen is het echte effect pas te beoordelen over drie maanden na de injectie, maar de eerste tekenen zijn veelbelovend. Als de verbetering van haar heupen zo doorzet dan overweeg ik serieus om ook het restant stamcellen die nu bij de min 70 graden in het laboratorium liggen, te ontdooien en op te laten kweken en activeren en die dan in de beide ellebogen te spuiten. Als dit het gewenste effect heeft dan ben ik bang dat Cato moet vrezen voor haar positie als alfa teef van ons roedel. Als Meike zich mans genoeg voelt en geen pijn meer heeft zal ze zeker overwegen de in haar ogen scheve machtverhoudingen te doen kantelen. Ik zie op tegen de grimmige sfeer die dat zal opleveren maar aan de andere kant gun ik het die doos van Meike wel.