De 'caav'

'Knuffeldier'

Knuffelen is een soort van basis gevoel dat elk mens heeft. Zeker als kind is de behoefte heel groot. Niet voor niets is er meestal een grote schare knuffeldieren aanwezig in de gemiddelde kinderkamer. En als de statistieken kloppen heeft nog ruim 25% van de volwassenen een knuffel die mee gaat naar bed en op vakantie.

Veel kinderen willen niet alleen een stoffen knuffeldier maar gaan voor iets tastbaarders: een huisdier. Ouders met kinderen, in  de leeftijdscategorie tussen de 4-10 jaar, willen vaak geen huisdier. Ze zijn eigenlijk al veel te druk met hun werk, huis, het gezin en de kinderen in het bijzonder. De gedachte dat zij ook nog eens elke dag de hond 3 keer moeten uitlaten weerhoudt veel ouders van het aanschaffen van een hondje.

Vaak kiezen ouders voor een huisdier dat wel een hoge aaibaarheid heeft maar minder verzorging nodig heeft.  Omdat de kat zich vooral laat aaien als het hem uitkomt kiezen ouders vaak voor knaagdieren als de cavia of de hamster. Hoewel de laatste vooral op het oog een grote aaibaarheid heeft maar in realiteit niet met zich laat sollen. En als het hem of haar niet schikt blijken die snijtanden die zich overal dwars doorheen knabbelen ineens vlijmscherpe bijters.

De cavia

De cavia blijkt een goed alternatief. Hij  laat zich aaien wanneer jij dat wil en is zeker niet agressief. Hoewel het eigenlijk kuddedieren zijn worden ze in veel huishoudens alleen gehouden. Mijn zus was ook tot de conclusie gekomen dat een cavia een goede combinatie was van pedagogisch verantwoorde zorgtaak met een behoefte aan knuffelbaarheid.  En op jonge leeftijd werd er een cavia geïntroduceerd in het huishouden van de familie. De kinderen verzorgden de cavia buitengewoon goed en hadden er ook veel lol met het dier, die zich ogenschijnlijk alles liet aanleunen.

Het voordeel van een cavia is dat, als je dreigt hem vergeten te voeren, hij zich wel meldt als hij ruikt dat de groenten gesneden worden. Eigenlijk een ideaal huisdier. En de aaibaarheid van “caav” is ook hoog en hij is zeer bereid om zich aan te passen aan de fantasiespeelwereld van kinderen.  Vaak werd hij meegenomen in de poppenwagen en ging hij mee uit wandelen of werd er een cavia pretpark gebouwd waar hij dan ging zitten onder de speelrots in plaats van erop.

De 'caav' en Meike

De cavia van mijn nichtje

Met een optimale verzorging (vergeet vooral zijn vitamine C niet), kan hij al gauw een jaar of 4-7 oud worden. Maar dan zal het verouderingsproces ook bij dit dier leiden tot de dood.  En de eerste cavia bij mijn zus werd inderdaad zo’n 7 jaar oud toen hij ineens ’s ochtends stijf in zijn vertrouwde holletje werd gevonden. Het verdriet bij mijn nichtje was intens en groot. Ondanks dat “caav” een waardige begrafenis had gehad kon ze maar niet wennen aan het feit dat er geen cavia meer was in haar leven.

Als peetoom kan je een dergelijk verdriet niet negeren. Ik overlegde met een van mijn assistentes, Lia, op de praktijk. Zij had immers, je gelooft het niet, een dierenwinkel naast haar 36-urige baan. Naast voer voor huisdieren verkocht ze ook levende have zoals cavia’s, ratjes, muizen. Lia zou een leuke cavia uitzoeken voor mijn nichtje en ik zou haar verassen met een nieuwe “caav”.  Lia zou de cavia meenemen op donderdag en op zondag zou ik op verjaardagsvisite gaan. In de tussentijd mocht de cavia dan even bij ons logeren. Omdat Lia ervan uitging dat mijn nichtje ook een beetje keuze moest hebben nam ze op die bewuste donderdag twee cavia’s mee. Mijn kinderen waren, in bijzonder de jongste van het stel, helemaal dol met die twee beestjes.

Goede lezer, u begrijpt het wel, nadat mijn nichtje haar keuze had gemaakt voor de ene cavia Missie, bleef de andere cavia Fluffie bij ons wonen. Terug naar Lia, daar was volgens mijn kinderen geen sprake van.  En toen hadden wij dus naast de honden, schildpad en een aquarium voor mallawi cycliden ook een “caav”.