Meike heeft HD, opereren of niet?

Zoals ik vorige week vertelde, waren wij toen dus eigenaren van een mooie en lieve Landseerpup met heupdysplasie.


Een normaal ontwikkelde heup.
Het strakke kapsel (1) drukt de heupkop (2) goed tegen de heupkom (3)

Als dieren orthopeed weet ik als geen ander hoe nu om te gaan met een pup met HD. Feitelijk kan je op jonge leeftijd opereren zodat je op termijn erger voorkomt óf je kunt rust geven en afwachten hoe het een en ander zich ontwikkelt. En als in het laatste geval het helemaal verkeerd gaat dan is er altijd nog een laatste redmiddel, een totale heupprothese.

Wat bepaalt nu de keuze om met je eigen pup voor een operatie te gaan of niet. Soms wordt de keuze gedomineerd door de kosten van de ingreep die niet onaanzienlijk zijn. Kosten van een bekkenkanteling per kant zijn al gauw 1750-2000 euro. Wat waren de argumenten die onze keuze beïnvloedde?  

Het is bijna niet te geloven maar Meike is niet onze eerste hond met heupdysplasie, er waren al twee honden Meike voorgegaan (onze Max en Roos). Ook van deze beide pups stond op jonge leeftijd al vast dat ze aanleg hadden voor het ontwikkelen van heupdysplasie. Ook hier was gewikt en gewogen wat we zouden doen. In beide gevallen hebben we toen samen met mijn collega’s besloten niet te opereren. In beide gevallen heb ik die honden gevolgd tijdens hun hele leven. Zij kregen beiden uiteindelijk wel klachten van hun heupen maar op een leeftijd die ook pastte bij hun bejaarde leeftijd en gedrag. Uiteindelijk hebben ze met goede medicatie en artrose ondersteunende voeding een pijnvrije oude dag gehad en liepen tot op het laatste moment (14 en 14.5 jaar) nog vrolijk hun rondje mee. 

Een afwijkend ontwikkelende heup.
Door het slappe kapsel is er weinig of geen druk van de kop in de kom. Met als gevolg een ondiepe kom en afgeplatte kop.

Alsof de duivel er mee speelt hadden we nu een derde pup met aanleg voor HD. En weer stonden we voor de lastige keuze een jonge speelse hond te gaan opereren en ruim 3 maanden in een hok te stoppen (de revalidatietijd van 2 bekkenkantelingen) of de pup een rustige jeugd geven in de hoop dat de heupen zich zouden ontwikkelen zoals we eerder hadden meegemaakt bij onze Max en onze Roos. 

De klachten en geconstateerde afwijkingen bij Meike leken vergelijkbaar met wat ik bij onze andere honden ook had gezien. Ze waren milder dan de patiënten die we bijna wekelijks voorbij zien komen. En die positieve ervaring met de conservatieve therapie bij de vorige honden hebben denk ik de doorslag gegeven. Voor elk dier moet je als chirurg denk ik goed wikken en wegen en soms moet je ook realiseren dat ‘niet opereren’ een betere keuze is.

Dus besloten we Meike niet als pup te laten opereren aan haar heupen. De tijd zou leren of Meike goed zou blijven lopen. Hierover de volgende keer meer.

Meer weten over heupdysplasie en de behandelmogelijkheden? Kijk dan op onze website op www.mcvoordieren.nl/heupdysplasie