Van lomschool-advies tot dierenarts specialist, deel 2

Een internship

Tijdens de laatste fase van mijn studie, de co-schappen, werd me duidelijk dat ik nog een aantal jaar wilde doorleren en mijn kennis wilde verdiepen op een deelgebied van de diergeneeskunde. Welk deelgebied was me op dat moment niet duidelijk. Ik werd even opgetogen van de oogheelkunde als van de dermatologie of de interne geneeskunde. Ik had gelukkig de kans om een vooropleiding tot specialist te doen (een internship of roulatie genoemd). 

In die anderhalf jaar werkte je als dierenarts bij diverse disciplines, en gaande dat jaar werd mij ook duidelijk dat het opereren het deelgebied was binnen de diergeneeskunde dat mijn grootste interesse had. Ik solliciteerde voor een opleidingsplaats tot chirurg der gezelschapsdieren. Ik werd aangenomen en kreeg een prachtige opleiding.

Nog zes jaar studie

Als ik het nog een keer zou mogen doen dan zou ik het zo weer doen. Tijdens mijn opleiding kreeg ik de kans om me een jaar te verdiepen twee deelgebieden die heel dicht bij de chirurgie liggen namelijk de spoedeisende hulp en de anesthesiologie, zeg maar de kennis over het verdoven van dieren. Ik heb daar kennis opgedaan die ik nog steeds dagelijks gebruik. Immers je kan geen hond opereren zonder verdoving en veel van onze patiënten komen via de spoedeisende hulp.

Operatie tijdens mijn studietijd

'Of ik interesse had?'

Na 6 jaar aanvullende studie gecombineerd met werk was ik toen dierenarts en specialist chirurg der gezelschapsdieren. Ik merkte tijdens mijn opleiding dat het werken binnen een academische setting niet is waar ik als “vrije vogel” gelukkig zou worden voor de lange termijn en ik wist dus ook dat ik mijn specialisme wilde gaan uitvoeren in een eigen kliniek. Het geluk lachte me aan het eind van de opleiding toe. Ik werd gebeld door een collega in Amsterdam die een orthopedische praktijk wist waar men een nieuwe specialist voor zocht. Hij informeerde; “of ik interesse had”? Nu, dat had ik en niet veel dagen later zat ik aan tafel met een collega die zijn praktijk te koop aanbood.

Daarover hoefde ik niet lang na te denken. Deze kans zou ik geen tweede maal aangeboden krijgen. Er was nog een voorwaarde, ik moest de financiering op orde krijgen. Dit lukte en niet lang daarna was ik eigenaar van het Diergeneeskundig Orthopedisch Centrum Amsterdam, in de volksmond en bij collega’s bekend als DOCA.

Diergeneeskundig Orthopedisch Centrum Amsterdam

Het was een wat onwennige start, ineens moest ik alles zelfstandig beslissen en bovenal was ik van de ene op de andere dag ondernemer. Je weet als specialist chirurgie veel van opereren maar hoe een zaak te runnen was wel even spannend, en vele malen het hoofd stoten. In de loop van de jaren doe je veel extra kennis op naast die van een orthopedisch chirurg: hoe maak je begrotingen, hoe doe je boekhouding, krijg je kennis over personeelsbeleid, ARBO en ga zo maar door. Uiteindelijk vind ik die dingen nu net zo leuk en uitdagend als het echte opereren. Begonnen met 1.5 FTE paraveterinair was dat na twee jaren al uitgegroeid tot 3.5 FTE. 

Het werk groeide me boven het hoofd. Naast assistentie groeide nog een behoefte, namelijk voor een tweede specialist chirurgie der gezelschapsdieren met affectie voor de orthopedie, neurochirurgie en trauma chirurgie.In 1998 kwam deze tweede orthopedisch specialist er, Dick van Zuilen. Twee jaar later werd hij mede eigenaar van het DOCA. We werken nu al zo’n 16 jaar samen en ons bedrijf groeide verder uit.  In 2010 gingen we met de andere dierenarts specialisten van Amsterdam (destijds DSA) en de Spoedkliniek voor Dieren samen werken in een nieuwe vorm: het Medisch Centrum Voor Dieren.

En nu, Medisch Centrum voor Dieren

We werken nu, in onze optiek, in een heel mooi goed geoutilleerd dierenziekenhuis en hebben we de naam DOCA veranderd in de afdeling Orthopedie van het MCD. We werken bij onze afdeling met een team van 19 mensen: 3 specialisten chirurgie, 2 dierenartsen, 11 paraveterinairen en 2 praktijkmanagers en een financiële medewerker. We werken allemaal met passie voor ons vak. We willen allemaal kwalitatief hoge zorg geven aan onze zieke huisdieren met als doel een onbezorgd honden- of kattenleven na een bezoek aan onze kliniek. Ons motto: uw huisdier, onze zorg!