Troonswisseling

Een paar jaar geleden werden we in februari verrast door onze toenmalige Koningin. In een op alle zenders uitgezonden extra nieuwsuitzending kondigde ze aan dat ze afstand zou doen van de “Troon”.  En zoals vastgelegd in wet zou Prins Willem Alexander haar gaan opvolgen. We kregen in Nederland een nieuwe koning.

Ook in huize Maarschalkerweerd heeft een tijd terug een troonswisseling plaats gevonden. Koningin Meike is op brute wijze onttroond en haar positie is overgenomen door prinses Cato de eerste, nu koningin Cato. De wijze waarop deze wisseling van de macht plaats vond had niets weg van het uiterst harmonieuze verloop van de troonswisseling in Nederland.

Het was al lange tijd duidelijk dat er een wisseling van de macht op komst was. Meike was de laatste tijd, mede door haar langdurige elleboogblessure, niet meer de snelste. Zoals dat dan gaat in de opportunistische hondenwereld, zag Cato haar kans. Heel langzaam veroverde ze terrein. Het begon met het balspel, Cato was nu sneller dan Meike en dat liet ze dan ook zien. Nu liep zij triomfantelijk een ereronde met de bal in haar bek, terwijl Meike lijdzaam toekeek.

links: Cato                                      rechts: Meike

Tijdens het wandelen waren er momenten waarop de prinses even liet merken dat ze zich niet neerlegde bij de hegemonie van Koningin Meike. Ik zag dat Cato in het spel met Meike haar steeds weer als laatste pakte in de “broek” van haar zwakkere rechter achterbeen. Daardoor raakte Meike dan uit balans en Cato was altijd sneller weg dan dat Meike kon reageren. De staart werd tijdens dit spel zeer hoog gedragen, een niet ras specifieke dracht van de staart zal ik maar zeggen. Tijdens de Landseer wandeling werd het wel eens “een blije dracht” genoemd. Ik kan het niet anders als zien als een teken van dominantie.

Ook in huis moest Meike regelmatig het onderspit delven tijdens het spel, zeker trekspelletjes met de flos werden bijna altijd gewonnen door Cato. Dit was mede te danken aan de ontwikkeling van de fysiek van Cato, die steeds meer atletisch ontwikkelde.  Ondanks de wat langere vacht is elke spiergroep te zien. Haar schouders en heupen zijn één bonk spieren.

Van de ene op de andere dag kwam er een andere dimensie in de machtsstrijd. Meike werd nu met enige regelmaat door Cato aangepakt. En dat was niet een gezellig theekransje maar puur geweld. Cato ging de confrontatie aan. Meike leek zich daar in eerste instantie niet bij neer te willen leggen en gaf repliek. Beide fronten leden verliezen.  De èèn een gat in een lip, de ander in een oor en ook in de flank trof ik bijtwonden aan. Helaas voor Meike waren haar verliezen in deze oorlog groter dan die bij Cato. En eigenlijk kunnen we stellen dat Meike nu koningin af is. Ze mag niet meer bij ons in de buurt komen, zelfs als we haar roepen dan zie je aan haar houding dat ze niet langs Cato durft.

Het is voor ons allemaal nog wel wat onwennig dat Meike niet meer de baas is. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de wijze waarop ons vorstenhuis zijn troonsopvolging arrangeert, maar in de honden wereld gaat dat nu eenmaal anders. De alpha bitch is de baas en als je je daar niet bij wil neerleggen dan moet je dat bezuren.